Bir PV sistem, seri olarak çalışan modüller birbirine bağlı bir zincir gibidir. Herhangi bir modül yeterince performans gösteremezse, tüm sistemin verimliliğini düşürebilir. PV endüstrisinde bu duruma "kova etkisi" olarak bilinir — tüm sistemin güç üretme kapasitesi genellikle en kötü performans gösteren modül tarafından belirlenir. PV optimizatör bu sınırlamayı aşmak için geliştirilmiştir. Bir örnek model üzerinden detaylıca açıklayalım.
Seri bağlı 6 modülden oluşan ideal bir PV hattı hayal edin. Tamamen ideal bir ortamda — gölgelenme yok, eşit yaşlanma ve eşleşen performans parametreleri — tüm modüller aynı ışık koşullarında verimli bir şekilde çalışır.
Bu noktada, her modül 10A'lik sabit bir akım üretir (gerçek değerler modül özelliklerine bağlı olarak hafifçe değişebilir) ve 40V gerilimde çalışır. Güç formülünü kullanarak (Güç = Akım × Gerilim), tek bir modülün güç çıkışı 10A × 40V = 400W olur. Modüller seri bağlı olduğundan, akım tüm hatta aynı kalır. Dolayısıyla, 6 modülün toplam gücü 6 × 400W = 2400W olur — bu, ideal koşullarda bu hattın elde edebileceği en iyi performanstır.
Ancak pratikte, PV sistemler ideal koşullarda nadiren kalır. Ağaç gölgeleri, bina gölgeleri, modüller üzerinde toz birikmesi ya da yerel yaşlanma gibi sorunlar, tek bir modülün performansını düşürebilir ve onu tüm sistemi yavaşlatan bir "zayıf halka" haline getirebilir.
Örneğin, bir modül gölge ile kaplıysa, çıkış akımı 5A değerine düşer. Seri devrelerin doğası gereği — akım her yerde aynıdır — diğer 5 normal çalışan modül de 5A'de çalışmaya zorlanır. Her modülün gücü o zaman 5A × 40V = 200W'a düşer ve tüm dizinin toplam gücü, ideal çıkışın sadece yarısı olan 6 × 200W = 1200W'a düşer.
Bunu önlemek için PV modüller genellikle "atlatma diyotları" ile donatılmıştır. Bir modül arızalandığında, diyot modülü "atlatır" (yani modülü atlar) ve akımın diğer modüllerden doğrudan geçmesine izin verir. Bu durumda, atlatılan modül enerji üretmeyi durdurur, geriye kalan 5 modül ise 10A akımla normal çalışmasına devam edebilir ve toplam güç 5 × 400W = 2000W olur. Önceki senaryodan daha iyi olsa da, bir modülün ürettiği enerji tamamen kaybolur ve sistem verimliliğinde iyileştirme potansiyeli kalır.
SUNGO'nun PV optimizatörün temel işlevi, her bir modülün sistemin tamamını etkileyebilecek bireysel sorunlara takılmadan "en iyisini sunmasını" sağlamaktır. Her modülün çalışma durumunu gerçek zamanlı olarak izler ve voltaj ile akımı hassas bir şekilde ayarlayarak sorunlu modüllerin gücünü diğer modülleri olumsuz etkilemeden mümkün olduğu kadar yüksek tutar.
Gölgeli senaryoya geri dönelim: Gölgeli modül orijinal olarak 40V'ta 5A akım üretir, toplamda 200W sağlar. Bir PV optimize edici yüklü durumda, optimize edici modülün voltajını (40V’tan 20V’a) düşürürken akımını (5A’ten 10A’e) artırır, böylece gücünü 200W seviyesinde tutar (10A × 20V = 200W). Diğer 5 normal modül etkilenmeden kalır ve 10A ve 40V ile çalışarak her biri 400W güç üretmeye devam eder.
Sonuç olarak, sistemin toplam gücü 200W (gölgeli modül) + 5 × 400W (normal modüller) = 2200W olur. Bu değer, bypass diyot çözümünden 200W, optimize edilmemiş senaryodan ise 1000W daha fazladır ve "zayıf halka" kaynaklı güç kayıpları önemli ölçüde azaltılır.
Bu tür odaklı ayarlamalar sayesinde PV optimize ediciler, PV sistemlerindeki "kova etkisini" etkili bir şekilde aşar ve her modülün kendi koşullarında maksimum değeri yaratmasını sağlar. Özellikle çatılar ve dağlık bölgeler gibi karmaşık ve kolayca gölgelenen uygulamalarda uygundur ve sistemin verimli ve stabil çalışmasına güçlü destek sağlar. PV sistemleri.